این ترانه را برای ماه رمضان گفتم و امیدوارم بپسندید:
***
ماه رمضون امسالم رسید
خدا جون من به تو دارم امید
*
یه نگا بکن به این بنده خودت
که داره التماس می کنه بهت
*
من رو از پلیدی ها رها کن
با محبت خودت آشنا کن
*
به داد من برس که غصه دارم
میون شبهام گریه دارم
*
شب های قدر تو خیلی قشنگه
توش از گریه آب می شه هر چی دل سنگه
*
بهم کمک کن ای خدای مهربون
روزه بگیرم تا آخر رمضون
***
فریبا محمودی چغاکبودی
عجب اذانی می زنه گلدسته مسجدمون
از در مسجد می رسی می گرده چرخ آسمون
نمازمون قبوله یا که نه دیگه اون با خداست
به قد و بالای شما پرت می شه حواسمون
(استاد مسعود نوروزی راهی)
ابرای چشم من از اشک تو بارونی شده
به چه جرمی دل شکسته؟ زخمی و خونی شده؟
دل آدم طاقتش بیشتر از اینهاس تو بگو
چی شده شکستن دل به این آسونی شده؟
نعمت نبوت
بعد از موضوعیت و محوریت ذات مقدس پروردگار متعال، مهمترین مسأله، مسأله اطاعت فرمان و بندگی خداست. تمام حرفهای دین بعد از پروردگار متعال از جمله رسالت نبی معظّم، شاخهای است از کلّیِ اطاعتِ فرمان و بندگی در برابر فرمان خدا. بعد از پذیرفتن خدا، خدا فرموده است: «آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ».[1]
نبّوت نعمت بزرگی است. خیلی روشن و واضح است که اگر نبوت نبود همه مردم بتپرست میشدند. هر کس در این امت و در آینده، قرار است به کمال برسد و مهذّب و مزکّی شود، به برکت همین نبّوت پیامبر صلی الله علیه و آله است. ایشان حرفهایی آوردند و کسانی که آن را انتخاب کردند که به آن عمل کنند و عمل کردند، استفاده بردند. بنابراین این همه رحمت، خیر و فضیلت به برکت پیامبری ایشان به ما رسیده است؛ چون اگر ایشان واسطه فیض نبود و وحی را دریافت نمیکرد و به ما نمیرساند، ما همچنان مانند دیگران بودیم.